Taal van de patiënt

Eén van de laatste wetten die deze legislatuur gestemd werd, betreft de voorwaarden voor beroepsuitoefening van zorgverstrekkers. De N-VA wilde daar kost wat kost een taaltest in. Uit recente cijfers blijkt die vraag terecht. “Het is toch niet meer dan logisch dat zorgverleners de taal van patiënten machtig zijn en er dus mee kunnen communiceren? Er wordt hier met mensenlevens gespeeld, om politieke redenen en dat is onaanvaardbaar”, vindt dr. Yoleen Van Camp, ondervoorzitter van de Commissie Volksgezondheid.

Taaltest is nodig

Volgens het Kamerlid bewijzen de cijfers uit 2018 dat er effectief veel buitenlandse zorgverleners aan de slag gaan, wat een taaltest rechtvaardigt. Bij tandartsen gaat het ondertussen om 35 procent buitenlandse instromers. Eerder kwamen de cijfers van artsen (één op de vijf) en verpleegkundigen (één op de tien) al uit. In veel gevallen gaat het over Europeanen, en net voor hen geldt de taaltest niet.

Van Camp heeft het nodige initiatief klaar om bij de start van de legislatuur de wet terug ter tafel te leggen.